| bingai | [bi.NAj] | kata adjektif | bodoh sombong. | Dah lah bingai sangat, menanye orang tak mau. | [dAh lAh bi.NAj sA.NAt m«.nA.ø« o.ÄAN tA/ mAu] | Sudahlah bodoh sombong, menanya orang pun tidak mahu. |
| tuje | [tu.dZ«] | kata kerja | tuding. | Kalau buat salah, jangan tuje orang laen. | [kA.lAw bu.wAt sA.lAh dZA.NAn tu.dZ« o.ÄAN lAen] | Kalau membuat kesalahan, jangan dituding kepada orang lain. |
| tak hemah | [tA/ he.mAh] | | tidak ambil berat. | Padanlah orang nyisehkan die, dah die tak hemah kat kewage. | [pA.dAn.lAh o.ÄAN øi.seh.kAn di.j« dAh di.j« tA/ he.mAh kAt | Patutlah dia disisihkan orang, dia tidak mengambil berat pada keluarganya. |
| ngelese | [N«.le.se] | kata kerja | berkelakuan manja kerana berhajatkan sesuatu; lentok kulai, liok lentai. | Tengok orang besiap, mulelah die ngelese nak ikot. | [te.No/ o.ÄAN b«.si.jAp mu.l«.lAh di.j« N«.le.se nA/ i.kot] | Nampak orang sedang bersiap, mulalah dia berkelakuan manja supaya dapat ikut. |
| gandang | [gAn.dAN] | kata adjektif | riuh atau bising contohnya apabila seseorang atau beberapa orang bercakap dengan nada yang kuat yang boleh menimbulkan kebisingan. | Salah siket gandang bunyi mulotnye. | [sA.lAh si.ket gAn.dAN bu.øi mu.lot.ø«] | Salah sedikit sahaja, riuh rendah dan bising bunyi mulutnya. |
| beronai | [b«.Äo.nAj] | kata kerja | berjalan berderet-deret menuju ke sesuatu arah atau tempat. | Asal orang nak jalan, beronailah engkau semue ngikot. | [A.sAl o.ÄAN nA/ dZA.lAn b«.Äo.nAj.lAh «N.kAw s«.mu.w« ] | Apabila kita hendak pergi berjalan, berderet-deretlah engkau semua mengikut. |
| buyau | [bu.jAw] | kata adjektif | berkenaan perut dan lain-lain yang gelambir. | Perotnye nampak buyau, maklumlah anak dah semilan. | [p«.Äot.ø« nAm.pA/ bu.jAw mA/.lom.lAh A.nA/ dAh s«.mi.lAn] | Perutnya nampak menggelambir, maklumlah anak sudah sembilan orang. |