| jelat | [dZ«.lAt] | kata adjektif | berkenaan seseorang yang sanggup memakan apa sahaja seperti putik buah atau makanan yang hampir basi, lalu. | Jelat beno budak tu, putek jambu pon lot. | [dZ«.lAt b«.n bu.dA/ tu pu.te/ dZAm.bu pon lot] | Lalu benar budak itu, sehingga putik jambu pun lalu dimakannya. |
| jagal | [dZA.gAl] | kata kerja | memegang seseorang sehingga tidak boleh bergerak. | Budak penakut tu kena jagal dulu baru bole sunat. | [bu.dA/ p«.nA.kut tu k«.n« dZA.gAl du.lu bA.Äu bo.le su.nAt] | Budak penakut itu harus dipegang hingga tidak boleh bergerak, barulah boleh disunat. |
| mengendeng | [m«.Nen.deN] | kata kerja | menghampiri seseorang dengan air muka yang minta dikasihani dan dengan harapan akan mendapat sesuatu. | Dah memang peel die suke mengendeng bile orang tengah makan. | [dAh me.mAN pe/.el di.j« su.k« m«.Nen.deN bi.l« o.ÄAN t«.Nah ] | Memang sudah perangainya suka meminta apabila orang sedang makan. |
| menggelenyo | [m«N.g«.l«.ø] | kata adjektif | berkenaan seseorang yang tidak tahu duduk diam. | Kalau adek menggelenyo mak cubet pehenye. | [kA.lAw A.de/ m«N.g«.l«.ø mA/ tSu.bet p«.h«.ø«] | Kalau adik tidak tahu duduk diam, emak cubit pehanya. |
| tonjet | [ton.dZet] | kata kerja | mengangkat kedua-dua tumit kaki (seseorang) untuk mencapai sesuatu yang terletak pada paras yang agak tinggi. | Tonjet tinggi siket, baru dapat ambek. | [ton.dZet tiN.gi si.ket bA.Äu dA.pAt Am.be/] | Angkat tumit tinggi sedikit, barulah dapat dicapai barang itu. |
| laghe | [lA.Ä«] | kata adjektif | perbuatan liar yang dilakukan oleh seseorang disebabkan oleh gangguan emosi. | Die jadi laghe lepas mak bapaknye becerai. | [di.j« dZA.di lA.Ä« l«.pAs mA/ bA.pA/.ø« b«.tS«.ÄAj] | Dia menjadi liar setelah ibu dan bapanya bercerai. |
| gandang | [gAn.dAN] | kata adjektif | riuh atau bising contohnya apabila seseorang atau beberapa orang bercakap dengan nada yang kuat yang boleh menimbulkan kebisingan. | Salah siket gandang bunyi mulotnye. | [sA.lAh si.ket gAn.dAN bu.øi mu.lot.ø«] | Salah sedikit sahaja, riuh rendah dan bising bunyi mulutnya. |
| becemporeng | [b«.tS«m.po.ÄeN] | kata adjektif | kotor atau selekeh dan tidak rapi khusus pada bahagian muka seseorang. | Muke budak tu becemporeng bedak. | [mu.k« bu.dA/ tu b«.tS«m.po.ÄeN b«.dA/] | Muka budak itu selekeh dengan bedak. |