| beketuntang I | [b«.k«.tun.tAN] | kata kerja | 1. kelam kabut; kangkang kiyap I. | Beketuntang kawan nak siapkan keje rumah. | [b«.k«.tun.tAN kA.wAn nA/ si.jAp.kAn k«.dZ« Äu.mAh] | Kelam kabut saya hendak menyiapkan kerja rumah. |
| kangkang kiyap I | [kAN.kAN ki.jAp] | | kelam kabut; beketuntang II | Kangkang kiyap budak-budak tu nak siyapkan keje. | [kAN.kAN ki.jAp bu.dA/.bu.dA/ tu nA/ si.jAp.kAn k«.dZ«] | Kelam kabut budak-budak itu hendak siapkan kerja. |