| menggelujang | [m«N.g«.lu.dZAN] | kata adjektif | berkenaan manusia atau haiwan yang meronta-ronta sambil kaki menedang-nendang. | Bukan maen susah lagi budak ni nak bagi ubat, die menggelujang. | [bu.kAn mAen su.sAh lA.gi bu.dA/ ni nA/ bA.gi u.bAt di.j« m«N.g«.lu.dZAN] | Bukan main susah lagi budak ini hendak diberikan ubat, dia menggelujang. |
| melilit | [m«.li.lit] | kata adjektif | sangat malas membuat kerja; kelebang. | Anak sulong die tu, padah melilit baju sendiri pon tak nak basoh. | [A.nA/ su.loN di.j« tu pA.dAh m«.li.lit bA.dZu s«n.di.Äi pon tA/ nA/ bA.soh] | Anak sulungnya itu sangat malas, baju sendiri pun tidak mahu basuh. |