| mengangkop | [m«.NAN.kop] | kata adjektif | berkenaan orang atau haiwan yang tercungap-cungap kerana sangat keletihan atau sakit teruk, nazak atau tidak cukup udara. | Napas pon dah mengangkop, tak de harapan le orang tue tu. | [nA.pAs pon dAh m«.NAN.kop tA/ d« hA.ÄA.pAn l« o.ÄAN tu.w« tu] | Nafas pun sudah mengangkop, tidak ada harapanlah orang tua itu. |
| | | | 2. berkenaan dengan orang atau haiwan yang memakan apa sahaja benda yang tidak sanggup dimakan oleh orang lain. | Jelat beno budak ni, nasik basi pon abes. | [dZ«.lAt b«.n bu.dA/ ni nA.si/ bA.si pon A.bes] | Jelat benar budak ini, nasi basi pun dimakannya. |
| pigi sebon | [pi.gi se.bon] | | perigi yang telah terbiar dan dipenuhi semak atau lumpur. | Ari dah nak senje ni pon bapak nak pegi nimbe pigi sebon? | [A.Äi dAh nA/ s«n.dZA ni pon bA.pA/ nA/ p«.gi nim.b« pi.gi se.bon] | Hari sudah hampir senja ini pun, bapa hendak pergi menimba perigi sebon? |
| wayat | [wA.jAt] | kata nama | kelibat (bagi manusia atau haiwan), bayang (bagi barang-barang). | Tok sah kau carik lagi barang tu, wayat die pon aku dah lame tak nampak | [to/ sAh kAw tSA.Äi/ lA.gi bA.ÄAN tu wA.jAt di.j« pon A.ku dAh lA.m« tA/ nAm.pA/] | Tidak usah engkau cari lagi barang itu, bayangnya pun aku sudah lama tidak nampak. |