| melebet | [m«.le.bet] | kata adjektif | mata pisau, parang atau cangkul yang rosak dalam keadaan terlipat. | Abes mate cangkol aku melebet, kau cangkol tanah ke cangkol batu. | [A.bes mA.t« tSAN.kol A.ku m«.le.bet kAw tSAN.kol tA.nAh k« tSAN.kol bA.tu] | Habis mata cangkul rosak melebet, kau cangkul tanah atau cangkul batu. |
| mereheng | [m«.Äe.heN] | kata kerja | menjerit sekuat-kuat hati. | Mengape budak tu mereheng, kene pukol ke? | [m«.NA.p« bu.dA/ tu m«.Äe.heN k«.n« pu.kol k«] | Mengapa budak tu mereheng, kena pukul ke? |
| pikas | [pi.kAs] | kata nama | alat untuk memecah batu atau menggali tanah yang keras, bertangkai kayu dan mempunyai dua mata besi yang tajam. Salah satu matanya runcing manakala mata yang satu lagi leper dan agak tebal. | Kalau nak cepat jangan pakai cangkol, pakai le pikas, tanah tu keras. | [kA.lAw nA/ tS«.pAt dZA.NAn pA.kAj tSAN.kol pA.kAj le pi.kAs tA.nAh tu k«.ÄAs] | Kalau nak cepat jangan pakai cangkol, pakailah pikas, tanah tu keras |
| langgai bubu | [lAN.gAj bu.bu] | | bahagian belakang langgai yang berjaring halus, berkerucut serta berinjap. Langgai diangkat separuh menegak ke arah badan sambil digoncang-goncangkan supaya anak udang terus masuk ke dalam kerucut. | Langgai bubu kau dah penoh, masokkan dalam bakol. | [lAN.gAj bu.bu kAw dAh p«.noh mA.so/.kAn dA.lAm bA.kol] | Langgai bubu kau dah penuh, masukkan dalam bakul. |
| kayu ibu | [kA.ju i.bu] | | kayu sebesar ibu jari kaki dan berukuran kira-kira sekaki yang digunakan dalam permainan konda kondi. | Ape le kayu ibu kau ni bengkok. Macam mane nak pukol? | [A.p« l« kA.ju i.bu kAw ni bEN.ko/ mA.tSAm mA.n« nA/ pu.kol] | Apalah kayu ibu engkau ini bengkok. Bagaimana hendak pukul? |
| mengkal-mengkel | [m«N.kAl.m«N.kel] | kata tugas | keadaan melakukan sesuatu dengan bersungguh-sungguh. | Orang tue tu mengkal-mengkel nyangkol kat kebon, anak die siket tak tolong. | [o.ÄAN tu.w« tu m«N.kAl.m«N.kel øAN.kol kAt k«.bon A.nA/ di.j« si.ket tA/ to.loN] | Oorang tua itu menyangkul bersungguh-sungguh di kebun, anaknya sedikit pun tak menolong. |
| ibu pete | [i.bu p«.te] | | petir yang berbunyi sekali sahaja dan kuat, petir tunggal. | Ape tak tekejotnye aku, tengah-tengah nyangkol kat kebon, tibe-tibe aje ade ibu pete. | [A.p« tA/ t«k«.dZot.ø« A.ku t«.NA.t«.NAh øAN.kol kAt k«.bon ti.b«.ti.b« A.dZ« A.d« i.bu p«.te] | Apa tidak terkejutnya aku, sedang mencangkul di kebun, tiba-tiba sahaja ada ibu petir. |