| menguntu | [m«.Nun.tu] | kata adjektif | berkenaan makanan yang menimbun. | Sampai menguntu kau isik nasik dalam pinggan, boleh abes ke? | [sAm.pAj m«.Nun.tu kAw i.si/ nA.si/ dA.lAm piN.gAn bo.leh A.bes k«] | Menimbun nasi yang kau isi ke dalam pinggan, boleh habiskah? |
| menunggon | [m«.nuN.gon] | kata adjektif | banyak atau bertimbun-timbun. | Kaen baju dah menunggon dalam bilek, nak basoh, ari-ari ujan. | [kAen bA.dZu dAh m«.nuN.gon dA.lAm bi.le/ nA/ bA.soh A.Äi.A.Äi u.dZAn] | Kain baju dah bertimbun-timbun di dalam bilik, nak dibasuh, hari-hari hujan. |
| gunung | [gu.nuN] | kata nama | bahagian berbentuk separa bulatan dan terletak paling atas pada rajah permainan tinting. | Ape le kau ni buat gunung pon tak jadi. | [A.p« l« kAw ni bu.wAt gu.nuN pon tA/ dZA.di] | Apalah engkau ini buat gunung pun tidak jadi. |