| mengkal-mengkel | [m«N.kAl.m«N.kel] | kata tugas | keadaan melakukan sesuatu dengan bersungguh-sungguh. | Orang tue tu mengkal-mengkel nyangkol kat kebon, anak die siket tak tolong. | [o.ÄAN tu.w« tu m«N.kAl.m«N.kel øAN.kol kAt k«.bon A.nA/ di.j« si.ket tA/ to.loN] | Oorang tua itu menyangkul bersungguh-sungguh di kebun, anaknya sedikit pun tak menolong. |