[da.yus] | دايوس
Definisi : hina dan keji (sifat atau perbuatan): hanya laki-laki ~ sahaja yg membenarkan isterinya mencari wang dgn jalan tidak halal; mendayus menghinakan, mengejikan, merendahkan, mencerca; kedayusan perihal (sifat) dayus: yg kekal dlm masyarakat yg jahil itu ialah kebatilan, ~, kebodohan dan fitnah serta hasad dengki. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[da.yus] | دايوس
Definisi : tidak bersifat kelelakian; pengecut; penakut. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)