[di.fék.to]/[di.fak.to] | دي فيکتو
Definisi : (di fékto) (Latin) pd hakikatnya, pd kenyataannya, sebenarnya; kerajaan ~ kerajaan yg pd hakikatnya benar-benar berkuasa (sama ada sah atau tidak dr segi undang-undang); pegawai ~ (Udg) pegawai yg memegang sesuatu jawatan tanpa mengikut cara yg ditetapkan oleh undang-undang. (Kamus Dewan Edisi Keempat)