[é.ka.ba.ha.sa] | ايکابهاس

Definisi : (ékabahasa) 1. (bkn kamus) dlm satu bahasa (keseluruhan kandungannya, iaitu perkataan dll yg ditakrif, takrif, serta maklumat lain yg diberikan): Kamus Dewan ialah kamus ~; 2. (bkn orang) mengetahui atau boleh bertutur dsb dlm satu bahasa sahaja (biasanya (Kamus Dewan Edisi Keempat)