Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ke.cai] | کچاي

Definisi : ; berkecai, berkecai-kecai, terkecai 1. pecah kecil-kecil (spt kaca yg jatuh ter­hempas), hancur, bersepai, remuk; 2. koyak­koyak (kain, kertas, dll) hingga menjadi kepingan yg kecil-kecil, hancur: surat itu dikoyak-koyaknya hingga menjadi berkecai-kecai; mula-mula orang tidak percaya bahawa mayat yg sudah hancur ~ itu ialah mayat Buyung; 3. ki hancur, musnah: harapan seorang ibu melihat anak sulung, menantu dan empat orang cucunya berbuka puasa bersamanya ~ apabila mereka terkorban dlm satu kemalangan semalam; mengecaikan menjadikan atau menyebab­kan berkecai, menghancurkan: kemalangan itu telah ~ harapannya; ®ketai. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ke.cai] | کچاي

Definisi : ; berkecai pecah menjadi kecil (bkn kaca dsb); hancur; remuk. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
kecai
Kata Terbitan : berkecai,

Puisi
 

Kain batik berkecai-kecai,
     Mana sekecai dimakan gagak;
Jangan saya terintai-intai,
     Kalau hendak ke mari dekat.


Lihat selanjutnya...(2)

Kamus Bahasa Inggeris

KataTakrifSumber
breakc. suddenly start doing st, (tiba-tiba) mula + approp v: the horse broke into a fast trot, kuda itu mula berlari dgn kencang; the comedian broke into a dance, pelawak itu mula menari; his face broke into a smile, dia mula tersenyum; ~ into tears, mula menangis; ~ /into, to / pieces, a. shatter, pecah /berkecai, bersepai/; b. snap, menjadi patah-patah; ~ st into pieces, a. shatter st memecahkan sst hingga /berkecai(-kecai), bersepai(-sepai)/; ( with repeated blows ) memecah-mecahkan sst; b. snap st, mematah-matahkan sst; ~ into / two, three, etc /, /pecah, patah/ /dua, tiga, dll/;Kamus Inggeris-Melayu Dewan

Kembali ke atas