Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[me.ngan.cing.kan] | مڠانچيڠکن

Definisi : menutupkan (baju, pintu, dll) dgn kancing; (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
 
kancing (kata nama)
1. Dalam konteks baju
bersinonim dengan butang, gancu, kafling, pin, zip,

2. Dalam konteks pintu
bersinonim dengan belan, selak, pengancing,

Kata Terbitan : berkancing, mengancingkan, terkancing,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (2)

Kamus Bahasa Inggeris (1)

Perkhidmatan +


Kamus Bahasa Inggeris

KataTakrifSumber
bucklevt 1. fasten, mengancingkan, mengenakan /kancing, gancu/: he ~d the strap of the suitcase, dia mengancingkan tali beg pakaian itu; 2. bend, cause to become bent, membengkokkan, menyebabkan [sst] bengkok; 3. cause to bend out of shape (through impact, heat) menyebabkan [sst] bengkok-bengkok: the impact ~d the front wheel of the bicycle, hentaman itu menyebabkan roda depan basikal itu bengkok-bengkok;Kamus Inggeris-Melayu Dewan

Kembali ke atas