Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[mu.na.fiq] | منافق

Definisi : Ar 1. orang yg pd zahirnya mengaku keesaan Tuhan dan kerasulan Muhammad, tetapi sebenarnya tidak beriman; 2. orang yg amalan dan hatinya bertentangan dgn apa yg diperkatakannya; kemunafikan perihal munafik, sifat muna­fik. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[mu.na.fiq] | منافق

Definisi : berpura-pura beriman (jujur, setia dll) tetapi sebenarnya tidak; bermuka dua. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
munafik (adjektif,)
Bahasa Asal :Arab
Bersinonim dengan bermuka-muka, berpura-pura, bermanis-manis;,
Kata Terbitan : kemunafikan,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (25)

Kamus Bahasa Inggeris (3)

Istilah Bahasa Melayu (4)

Khidmat Nasihat (5)

Artikel Akhbar (3)

Artikel Majalah (4)

Ensiklopedia (2)

Buku (3)

Perkhidmatan +

Peribahasa

Seperti sekelat muka dua.

Bermaksud :

Bermuka dua; mendua hati; munafik. (Peribahasa lain yang sama makna: a. Seperti yu kia-kia: kepala yu ekor pari, b. Talam dua muka). sekelat = kain tenun daripada bulu domba.

 

Lihat selanjutnya...(6)


Kamus Bahasa Inggeris

KataTakrifSumber
hypocriten hipokrit, orang yg berpura-pura; (with regard to religion) orang yg munafik.Kamus Inggeris-Melayu Dewan
hypocriticaladj hipokrit: a ~ person, seorang yg hipokrit; (with regard to religion) munafik.Kamus Inggeris-Melayu Dewan
Pharisee n 1. member of ancient Jewish sect, Farisi; 2. ( fmlx ), ( fig. ) hypocritical person, munafik.Kamus Inggeris-Melayu Dewan

Kembali ke atas



© 2017 Hak Cipta Terpelihara - Dewan Bahasa dan Pustaka.
Paparan terbaik Google Chrome versi 58 ke atas, dengan resolusi skrin 1280x1024.
PENAFIAN : Dewan Bahasa dan Pustaka tidak akan bertanggungjawab bagi sebarang kehilangan dan kerugian yang disebabkan oleh penggunaan maklumat yang diperoleh dari laman ini.