[um.pu/] | اومڤوق

Definisi : 1. Mn longgok, timbun, tompok; 2. Kd, Pn bahagian (habuan) seseorang (bkn kerja dll); berumpuk berlonggok, bertimbun, bertom-pok; mengumpukkan 1. meletakkan berumpuk, melonggokkan, menimbunkan, mengumpul-kan: banyak drpd wang itu diumpukkan utk membuat rumah dll; 2. menguntukkan, membahagikan. (Kamus Dewan Edisi Keempat)