Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ke.bia.da.ban] | کبيادبن

Definisi : perihal (kelakuan dsb) biadab. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ke.bia.da.ban] | کبيادبن

Definisi : sifat atau keadaan biadab. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata kebiadaban


Khidmat Nasihat

SoalanJawapanJenis SoalanTarikh Soalan
salam, saya keliru dengan ejaan sebenar bagi perkataan 'biadap'. mana satu yang betul? 'biadap' atau 'biadab'? 'kebiadapan' atau 'kebiadaban'?. utk pengetahuan saudara, saya telah merujuk dlm 'carian kata' tetapi saya dapati kedua-dua perkataan tersebut wujud dalam bm dan mempunyai maksud yang sama. diharap saudara dapat membantu saya. terima kasih.

Ejaan yang diterima ialah biadab bukan biadap. Antara kata terbitannya ialah kebiadaban dan  sebiadab. Biadab terbentuk daripada kata ‘bi’  (dari bahasa Parsi yang membawa makna ‘tiada’ ) dan ‘adab’  (Wilkinson, 1959).  Pihak kami mengucapkan terima kasih kepada saudara yang memperlihatkan kesilapan ejaan ‘biadap’ dan ‘kebiadapan’ dalam ‘carian kata’  yang akan kami selaraskan dengan ‘biadab’ dan ‘kebiadaban’ yang wujud sebagai entri dan subentri dalam kamus-kamus terbitan Dewan Bahasa dan Pustaka.

Tatabahasa26.08.2010

Kembali ke atas