lantung I | bunyi yg kuat (spt bunyi letupan dll); lantung-lantung, lantung-lantang bunyi (bising) yg tidak menentu: lantung-lantang bunyi tukang kayu bekerja; melantung berbunyi dgn kuat, membuat bising. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
lantung-lantung | bunyi (bising) yg tidak menentu: lantung-lantang bunyi tukang kayu bekerja; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
lantung | bau busuk yg keras. busuk ~ busuk sekali. | Kamus Pelajar Edisi Kedua |
lantung III | Mn; berlantung bersentuhan, bertemu, terlalu rapat; melantung menyentuh, mengenai (dgn tangan dll), memukul; ~ orang memukul orang; terlantung tersentuh, terhantuk, terlanggar: alu ~ patah tiga. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
lantung II | bau busuk yg keras: luka itu ~ baunya; busuk ~ bau yg busuk sekali; melantung mengeluarkan bau busuk, berbau busuk. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
lantung | bau busuk yg keras. busuk ~ busuk sekali. | Kamus Pelajar |
lantung-lantang | bunyi (bising) yg tidak menentu: lantung-lantang bunyi tukang kayu bekerja; | Kamus Dewan Edisi Keempat |
luntang-lantung | merayau, berjalan ke merata tempat, menganggur (tidak bekerja); orang ~-lantung orang yg menganggur dan berkeliaran. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
luntang-lanting | a) terbuai-buai ke sana sini; b) = ~-lantung merayau, berjalan ke merata tempat, menganggur (tidak bekerja); orang ~-lantung orang yg menganggur dan berkeliaran. | Kamus Dewan Edisi Keempat |
luntang II | ; ~-lanting a) terbuai-buai ke sana sini; b) = ~-lantung merayau, berjalan ke merata tempat, menganggur (tidak bekerja); orang ~-lantung orang yg menganggur dan berkeliaran. | Kamus Dewan Edisi Keempat |