[be.kam] | بکم
Definisi : ; membekam 1. mengeluarkan darah kotor drpd badan seseorang dgn cara membedah sedikit pd kepala atau belakang badan dan menghisap darah kotor dgn tanduk atau cawan panas yg ditelungkupkan pd tempat yg telah dibedah itu; 2. Jk mencengkeram, mencekau; terbekam dibekam; pembekaman perbuatan (cara) membekam; pembekam 1. orang yg melakukan kerja membekam; 2. alat utk membekam. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[be.kam] | بکم
Definisi : ; membekam memendamkan (perasaan dll), menyembunyikan: hatinya ~ rasa sedih. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[be.kam] | بکم
Definisi : ; membekam mengeluarkan darah kotor dr badan seseorang dgn menggunakan tanduk dsb. pembekam 1 alat utk membekam. 2 orang yg membekam. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)