Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[buaian] | بواين

Definisi : 1. tempat tidur anak kecil yg boleh diayun atau tempat kanak-kanak berayun, ayunan; 2. bandul loceng; ~ digoncang, anak dicubit prb menyelimuti perbuatan (maksud) yg jahat. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[buaian] | بواين

Definisi : tempat tidur atau tempat duduk yg dpt diayun-ayunkan. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata buaian

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (40)

Kamus Bahasa Inggeris (4)

Istilah Bahasa Melayu (2)

Kamus Melayu Parsi (1)

Kamus Sains (1)

Kamus Thai Melayu Dewan (3)

Kamus Parsi(Beta) (1)

Bahasa Serumpun (1)

Kamus Dewan Perdana (3)

Pengesahan Bahasa (4)

Khidmat Nasihat (6)

Artikel Akhbar (2)

Artikel Majalah (3)

Ensiklopedia (3)

Buku (4)

Pantun (1)

Glosari Dialek Kedah (1)

Glosari Dielek Melaka (1)

Perkhidmatan +

Peribahasa

Buaian pun digoncang,
     anak pun dicubit.

Bermaksud :

Menyelimuti kelakuan jahat dengan perbuatan yang baik atau tutur kata yang manis. (Peribahasa lain yang sama makna: Buaian diayun anak dicubit.)

 

Lihat selanjutnya...(2)


Buku

JudulPenerbitKeluaranTahun TerbitISBN
Naik buaian pusingDewan Bahasa dan Pustaka (Terbitan)Tiada2009978-983-46-0177-5
Naik buaian pusing; siri bacaan jawi pak matlobDewan Bahasa dan Pustaka (Terbitan)Tiada20099834601775
Majlis marhaban, naik buaian dan berzanjiDewan Bahasa dan PustakaTiada  
Rakaman lagu rakyat di Perak, majlis naik buaian, rumah tradisional PerakDewan Bahasa dan PustakaTiada2003 

Kembali ke atas



© 2017 Hak Cipta Terpelihara - Dewan Bahasa dan Pustaka.
Paparan terbaik Google Chrome versi 58 ke atas, dengan resolusi skrin 1280x1024.
PENAFIAN : Dewan Bahasa dan Pustaka tidak akan bertanggungjawab bagi sebarang kehilangan dan kerugian yang disebabkan oleh penggunaan maklumat yang diperoleh dari laman ini.