Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ban.dung] | باندوڠ

Definisi : dua benda yg dirangkaikan, pasang; dapur ~ dapur kembar (hanya diperbolehkan oleh Yamtuan di Seri Menanti);sebandung sepasang, dua serangkai; ayam ~ dua anak ayam yg keluar dr satu biji telur; rumah ~ dua buah rumah yg dijadikan (bercantum menjadi) satu; telur dua ~, pecah satu pecah kedua prb orang yg satu hati, sehidup semati. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata bandung


Glosari Dialek Pulau Pinang

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan AyatMaksud Ayat
kasut bandong[kA.sut bAn.doN] kasut wanita bertumit tinggi tetapi terdedah di bhg belakang kakiKasut bandong orang selalu pakai dengan baju kebaya.[kA.sut bAn.doN .ÒAN s«.lA.lu pA.kAj d«.NAn bA.dZu k«.bA.jA]Kasut bandung selalunya dipakai apabila berbaju kebaya.

Kembali ke atas