| tekediang | [t«.k«.di.jAN] | kata adjektif | 1. berkenaan dengan kepala yang tidak boleh digerakkan kerana sakit pada bahagian leher | Pasai silap bantai dia tekediang. | [pA.sAj si.lAp bAn.tAj di.jA t«.k«.di.jAN] | Sebab tersilap bantal kepalanya tidak boleh bergerak. |
| handaih | [hAn.dAC] | kata kerja | 1. menindih sesuatu pada sesuatu | Lepaih pasang kelambu hang handaih dengan bantai tok sah bagi nyamok masok. | [l«.pAC pA.sAN k«.lam.bu hAN hAn.dAC d«.NAn bAn.tAj to sAh bA.gi øA.m mA.so] | Lepas pasang kelambu awak tindih dengan bantal untuk mengelak nyamuk masok. |