noh | [noh] | kata tugas | 1. kata yang digunakan pada akhir ayat tanya | Apa kata kita singgah kat rumah dia sat noh? | [A.pA kA.tA ki.tA siN.gAh kAt Òu.mAh di.jA sAt noh] | Apa kata kita singgah di rumahnya sebentar noh? |
handaih | [hAn.dAC] | kata kerja | 1. menindih sesuatu pada sesuatu | Lepaih pasang kelambu hang handaih dengan bantai tok sah bagi nyamok masok. | [l«.pAC pA.sAN k«.lam.bu hAN hAn.dAC d«.NAn bAn.tAj to sAh bA.gi øA.m mA.so] | Lepas pasang kelambu awak tindih dengan bantal untuk mengelak nyamuk masok. |
gabuih ponggong | [gA.buC] | kata kerja | 1. menanggalkan kekotoran yang sedikit pada sesuatu dengan menggunakan tapak tangan atau jari secara berulang kali | Dia gabuih habok dekat baju dia. | [di.jA gA.buC hA.bo d«.kAt bA.dZu di.jA] | Dia gabuih habuk di bajunya. |
tekediang | [t«.k«.di.jAN] | kata adjektif | 1. berkenaan dengan kepala yang tidak boleh digerakkan kerana sakit pada bahagian leher | Pasai silap bantai dia tekediang. | [pA.sAj si.lAp bAn.tAj di.jA t«.k«.di.jAN] | Sebab tersilap bantal kepalanya tidak boleh bergerak. |
selopiang | [s«.l.pi.jAN] | kata adjektif | 1. kotor yang banyak; belopiang | Pak Den cerok ayaq dekat rebau yang selopiang. | [pA/ dEn tS«.Òo/ A.jA)Ö d«.kAt Ò«.bAw jAN s«.lo.pi.jAN] | Pak Din mencurah air pada kerbau yang kotor. |
hap-hap | [hA)p.hA)p] | kata adjektif | 1. berkenaan dengan seseorang atau haiwan yang sesak nafas (nazak, semput, penat, lelah dan lain-lain) | Orang kalu silap makan la-la tu dia buleh hap-hap. | [o.ÒAN kA.lu si.lAp mA.kAn lA.lA tu di.jA bu.leh hA)p.hA)p] | Orang kalau tersilap makan pada masa itu juga boleh sesak nafas. |