[rem.puh] | رمڤوه
Definisi : ; berempuh-rempuh, berempuh-rempuhan berasak-asakan (berebut-rebut) hendak mendahului: ~ membeli tiket; Pak Mat berempuh-rempuhan dgn penumpang-penumpang yg berebut tempat duduk; merempuh menempuh (mencari jalan dll) dgn paksa, mengharung, menyerbu: kami ~ masuk; kami berjalan ~ orang ramai; ~ rintangan kawat berduri; ~ maut tidak mempedulikan keselamatan jiwa; rempuhan desakan, langgaran, serbuan: semuanya lari bercempera kerana menghindarkan diri drpd ~ lembu; rambutnya kusut kerana ~ di pintu bas. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[rem.puh] | رمڤوه
Definisi : ; berempuh-rempuh berebut-rebut hendak mendahului: Mereka ~ hendak membeli tiket wayang. berempuh-rempuhan saling berebut hendak mendahului yg lain. merempuh 1 mencari jalan dgn paksa; menyerbu: Kami berjalan ~ orang ramai. 2 melanggar. rempuhan 1 serbuan; desakan: menyelamatkan diri drpd ~ lembu. 2 langgaran: ~ maut. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)