[ro.nyéh] | روڽيه
Definisi : (ronyéh); meronyeh berkata-kata atau bercakap-cakap dgn tidak menentu (tidak keruan), bercakap-cakap tidak jelas (orang tua), merepek: gadis-gadis pun suka ~ dan bersenda gurau; ® renyeh. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ro.nyéh] | روڽيه
Definisi : (ronyéh) Kd; meronyeh, meronyeh-ronyeh merosak-rosakkan (kertas, bunga, dll kerana marah dll), mengumalkan: buku itu dironyeh-ronyehnya sebelum dibuang. (Kamus Dewan Edisi Keempat)