| tambilan | [tAm.bi.lAn] | kata nama | sisa makanan. | Lepaih makan sapu tambilan ataih meja. | [l«.pAC mA.kAn sA.pu tAm.bi.lAn A.tAC mE.dZA] | Selepas makan sapu sisa makanan di atas meja. |
| bingai | [bi.NAj] | kata adjektif | bodoh. | Penat aja die, tok dapat-dapat, bingai beto. | [p«.nAt A.dZA di.j« t/ dA.pAt.dA.pAt bi.NAj b«.to] | Penat sahaja mengajar dia, tidak pandai-pandai juga, bodoh betul. |
| berambi | [b«.ÄAm.bi] | kata adjektif | berkenaan melakukan sesuatu pekerjaan dengan berhati-hati dan tidak gopoh. | Berambi sikit nek basiko tu, jangan sampai jatoh. | [b«.ÄAm.bi si.kit ne/ bA.si.k tu dZA.NAn sAm.pAj dZA.toh] | Berhati-hati menunggang basikal tu, jangan sampai terjatuh. |
| kibik | [ki.bi/] | kata adjektif | berkenaan wajah yang hampir menangis. | Budak tu kene maroh cekgu, kibik muke. | [bu.dA/ tu k«.n« mA.Äh tSE/.gu ki.bi/ mu.k«] | Budak itu dimarahi guru, kibik mukanya. |
| begelubi | [b«.g«.lu.bi] | kata adjektif | berkenaan jalan raya, papan dan lain-lain yang tidak rata. | Jalan tu begelubi lepaih boh. | [dZA.lAn tu b«.g«.lu.bi l«.pAC bh] | Jalan itu menjadi tidak rata selepas dilanda banjir. |
| luti | [lu.ti] | kata adjektif | lumat. | Tumbok bio luti kacang tu. | [tum.bo/ bi lu.ti kA.tSAN tu] | umbuk kacang itu sampai lumat. |
| libu | [li.bu] | kata adjektif | berkenaan tempat yang berselerak. | Bilek abang sokmo libu. | [bi.le/ A.bAN s/.m li.bu] | Bilik abang sentiasa berselerak. |
| seroh | [s«.Äh] | kata kerja | berehat seketika selepas makan. | Bio seroh dulu baru tido. | [bi s«.Äh du.lu bA.Äu ti.do] | Biar berehat dulu selepas makan, baru tidur. |
| senawe | [s«.nA.w«] | kata nama | belerang. | Bile kene ujan senawe mancih lembap, tok nyalo. | [bi.l« u.dZAn s«.nA.w« mAn.SÄih l«m.bA/ t/ øA.l] | Apabila hari hujan, belerang mancis lembap, api tidak |
| mabo | [mA.b] | kata kerja | 1. menggelabah. | Mabo koi bile pengetua pangge. | [mA.b koj bi.l« p«.N«.tu.wA pAN.ge] | Menggelabah saya apabila pengetua panggil. |