cukang | [tSu.kAN] | kata adjektif | tanda pangkah. | Esok ayah tok nok tengok buku ni banyak cukang. | [E.so/ A.jAh t/ n/ tE.N/ bu.ku ni bA.øA/ tSu.kAN] | Nanti ayah tidak mahu melihat buku sekolah ini banyak tanda pangkah. |
kaleh | [kA.leh] | kata tugas | mangli, lali kerana sudah biasa. | Mok dah kaleh dengan perangai ayah. | [m/ dAh kA.leh d«.NAn p«.ÄA.NAj A.jAh] | Emak sudah mangli dengan perangai ayah. |
bela | [b«.lA] | kata kerja | membaiki sesuatu yang rosak. | Jage baek-baek basika tu, ayah baru bela. | [dZA.g« bA.e/- bA.e/ bA.si.kA tu A.jAh bA.Äu b«.lA] | Jaga baik-baik basikal itu, ayah baru baiki. |
sepuntat | [s«.pun.tAt] | kata adjektif | berkenaan isi ikan yang tinggal sedikit. | Tingge sepuntat anak oteng kat ayah deme. | [tiN.gE s«.pun.tAt A.n/ .tEN kAt A.jAh dE.m«] | Tinggal sedikit isi ikan haruan untuk ayah kamu. |
| | | 2. serpihan kayu daripada takikan pokok atau papan. | Adek jangan dekat ngat dengan ayah tebang pokok tu, kang kene cembang. | [A.de/ dZA.NAn d«.kAt NAt d«.NAn A.jAh t«.bAN p.k/ tu kAN k«.n« tS«m.bAN] | Adik jangan rapat sangat dengan ayah yang sedang menebang pokok, nanti terkena serpihan kayu. |
calong | [tSA.loN] | kata nama | sejenis parang yang bahagian hujungnya bengkok (senjata lama orang Melayu). | Parang calong tu ayah tak nak jual pase dah jadi antik. | [pA.ÄAN tSA.loN tu A.jAh tA/ nA/ dZu.wAl pA.sE dAh dZA.di An.ti/] | Parang calung itu ayah tidak berhajat untuk menjualnya sebab sudah menjadi barang antik. |
lebu | [l«.bu] | kata kerja | membaling atau melempar sesuatu ke dalam air (seperti sungai, lombong atau paya). Penggunaan kata ini agak kasar. | Cepat mandi, kang ayah lebu dalam sunge. | [tS«.pAt mAn.di kAN A.jAh l«.bu dA.lAm su.NE] | Cepat mandi, nanti ayah baling dalam sungai. |
aran | [A.ÄAn] | kata nama | alat menangkap ikan daripada galah panjang, tali tangsi dan mata kail. Alat ini dicacakkan di tengah sungai. | Bila sungei toho, ayah gi tahan aran. | [bi.lA su.Nei t.h A.jAh gi tA.hAn A.ÄAn] | Bila air sungai surut ayah pergi tahan aran. |
seperaeh | [s«.p«.ÄAeh] | kata nama | sebaya, seumur. | Tok ki dengan ayah dia tu seperaeh. | [to/ ki d«.NAn A.jAh di.j« tu s«.p«.ÄAeh] | Datuk dengan ayahnya itu sebaya. |
dapong | [dA.poN] | kata kerja | memeluk dan mengangkat sesuatu atau seseorang. | Ayoh dapong adek masok bilek. | [A.joh dA.poN A.de/ mA.so/ bi.le/] | Ayah dapong adik masuk ke bilik. |