bujang | [bu.dZAN] | | bakul daripada mengkuang berbentuk bulat dan bahagian bawahnya berbucu segi empat yang digunakan untuk menyimpan beras, padi dan lain-lain; buyong. | Mok junjong bujang jemo padi. | [m/ dZun.dZoN bu.dZAN dZ«.m pA.di] | Emak menjunjung bakul mengkuang untuk menjemur padi. |
jenge | [dZE.NE] | kata adjektif | berkenaan sesuatu keadaan yang bersepah-sepah. | Rumoh orang bujang tu jenge pase semuanya malas. | [Äu.mh o.ÄAN bu.dZAN tu dZE.NE pA.sE s«.mu.wA.ø« mA.lAs] | Rumah orang bujang itu bersepah-sepah sebab semuanya pemalas. |
buyong | [bu.joN] | kata nama | bakul daripada mengkuang berbentuk bulat dan bahagian bawahnya berbucu segi empat yang digunakan untuk menyimpan beras, padi dan lain-lain; bujang. | Ce ulo buyong, mok nok buboh padi | [tS« u.lo bu.joN m/ n/ bu.boh pA.di] | Tolong hulurkan bakul mengkuang, emak hendak bubuh padi. |