| seboi | [s«.bj] | kata adjektif | berkenaan mulut yang penuh dengan makanan sehingga tidak boleh bercakap, mengunyah dan menelan; sebam. | Tok elok cakap mulot tengah seboi. | [to/ E.lo/ tSA.kAp mu.lot t«.NAh s«.bj] | Kurang sopan bercakap ketika mulut penuh dengan makanan. |