| ALITERASI | Aliterasi berlaku apabila bunyi yang sama mula menggantikan suku kata yang diaksenkan. Contohnya, dalam “Peter Piper picked a peck of pickled peppers,” aliterasi ini dicipta dengan pengulangan bunyi p pada permulaan setiap suku kata yang diaksenkan. Puisi Inggeris lama tidak mempunyai rima, tetapi mempunyai pola aliterasi. Aliterasi, seperti juga rima, asonansi, dan konsonani, ialah cara pengulangan yang membantu menyatakan perasaan dan idea sesuatu puisi. Lihat juga Puisi (Bunyi). | UMUM | |
| PUJANG G A | Pujang g a ialah penyair zaman dahulu. Pujangga yang paling masyhur tinggal di Kawasan Celt seperti Ireland, Scotland, dan Wales pada Zaman Pertengahan. Mereka merupakan penyair profesional yang bersyair tentang wira negara, biasanya mempersendakan mereka melalui satira. Pada umumnya pujangga bersyair dengan iringan hap atau alat muzik bertali yang lain. Mereka menurunkan bahan mereka daripada seorang pujangga kepada seorang pujangga yang lain. Pujangga menggunakan teknik puisi seperti aliterasi dan rima dalaman. Menjelang tahun 1700- an, pujangga Celt tidak lagi merupakan tokoh budaya yang utama. Tradisi pujangga kini hanya dapat bertahan dalam pesta rakyat, seperti eisteddfod di Wales. | UMUM | |
| SKALD | Skald ialah perkataan dalam bahasa Iceland yang bermaksud penyair, yang merujuk kepada penyair Scandinavia pada Zaman Pertengahan. Dari tahun 900-an hingga tahun 1200-an, kebanyakan penyair istana di Scandinavia berasal dari Iceland. Kebanyakan puisi skald memuliakan pemimpin yang berkhidmat dengan skald. Banyak daripada puisi ini atau sebahagiannya dipelihara dalam sagas Iceland tahun 1100-an dan 1200-an. Puisi skald sangat kompleks bentuknya. Ia mempunyai pola aliterasi (persamaan rima dengan pengulangan bunyi yang pertama) yang terkawal dan konsonan (sejenis rima antara suku kata yang mengandungi vokal yang berbeza tetapi berakhir dengan konsonan yang sama). Puisi skald juga menggunakan sejenis metafora luasan yang disebut sebagai kenning. Lihat juga Edda; Saga. | UMUM | |
| RANGKAP BEBAS | Rangkap bebas ialah gaya puisi yang tidak mengikuti peraturan tradisional mengarang puisi. Dalam penulisan rangkap bebas, penyair mengelakkan unsur-unsur tertentu seperti pola irama atau ritma. Sebaliknya, penyair membezakan panjang sesuatu rangkap, dan menggunakan bilangan suku kata luar biasa dalam rangkap, dan menggunakan tempat berhenti yang ganjil di penghujung setiap rangkap. Mereka juga menggunakan pelat dan ritma yang tidak sama dan skima ritma yang tidak selaras. Tetapi rangkap bebas tidak bebas daripada semua bentuk. Ia tetap menggunakan teknik asas puisi sebagai aliterasi dan ulangan. | UMUM | |
| PROSA | Prosa ialah bahasa pertuturan dan bahasa tulisan harian. Prosa juga ialah salah satu daripada dua bentuk utama penyataan kesusasteraan. Yang satu lagi ialah puisi. Surat khabar dan majalah ditulis dalam bentuk prosa. Begitu juga dengan biografi, esei, sejarah, novel dan sebahagian besar drama. Kebanyakan prosa tidak mempunyai pola irama yang tetap, tidak seperti kebanyakan puisi. Prosa juga tidak mempunyai ritma, yang merupakan ciri kebanyakan puisi. Walau bagaimanapun, penulis prosa sering menggunakan unsur-unsur puisi seperti aliterasi dan perulangan, sesetengah penulis pula menggubah prosa yang sangat berirama. Dalam kebanyakan hal, pembaca tidak dapat membezakan dengan jelas antara prosa dengan puisi. | UMUM | |