| BAHASA MELAYU SEBAGAI BAHASA ILMU | BAHASA MELAYU SEBAGAI BAHASA ILMU, peranan bahasa Melayu sebagai bahasa pengantar ilmu pengetahuan atau sebagai alat untuk menyampaikan ilmu pengetahuan moden seperti fizik, kimia, kejuruteraan, perubatan, ekonomi, undang-undang, kesusasteraan, dan agama. | BAHASA | Konsep |
| ABU ZAYD AL-ANSARIY | Abu Zayd al-Ansariy ( ?–251 H./ ? –830 M.), pakar ilmu nahu dan pengarang buku-buku sastera dan bahasa. Nama penuhnya ialah Sa‘id ibn Aws ibn Thabit al-Ansariy. Dia ialah imam yang terkenal. Dia mampu menguasai ilmu bahasa dan ilmu-ilmu yang sukar dikuasai oleh orang lain. Dia berguru dengan Abu ‘Amru ibn al-‘Ala’, Ru’yah ibn al-‘Ajaj, ‘Amru ibn ‘Abid, Abu Hatim al-Sajistaniy, Abu ‘Ubayd al-Qasim ibn Salam, ‘Umar ibn Shu‘bbah dan sekumpulan tokoh lain. Abu al-‘Abbas pernah berkata, “Abu Zayd seorang yang berkebolehan dalam ilmu nahu tetapi masih tidak mampu menyaingi al-Khalil dan Sibawayh. Sekalipun Yunus menyamainya dalam penguasaan ilmu bahasa, namun Yunus lebih mengatasinya dalam ilmu nahu. Abu Zayd ialah orang ketiga dalam penguasaan ilmu nahu”. | UMUM | |
| THA'LABI, ABU ISHAQ AL- | Tha‘labi, Abu Ishaq al- ( ?–427 H/?–1035 M.), sarjana dalam ilmu Tafsir dan ilmu bahasa Arab dan merupakan seorang yang soleh dan dipercayai. Nama penuhnya ialah Abu Ishak ibn Muhammad ibn Ibrahim al-Naisaburi. Dia digelar dengan gelaran al-Tha‘labi . Buku-buku biografi pula tidak menyebut tentang tarikh kelahirannya. | UMUM | |
| KEPUSTAKAAN ILMU TRADISIONAL | KEPUSTAKAAN ILMU TRADISIONAL, suatu genre dalam kesusasteraan Melayu tradisional, iaitu karya yang bersifat ilmu atau fatwa. Karya sastera ini mengandungi pengajaran, pemahaman, kepercayaan bersama amalan yang berkenaan; misalnya `ilmu bintang', 'ilmu penujuman', 'ilmu perubatan' dan lain-lain. Teks tersebut ditulis dengan bahasa yang baik, kadangkala dalam bentuk puisi, diselitkan dengan contoh dan cerita yang menarik, hingga dapat dianggap sebagai sebahagian daripada karya sastera tradisional, sama seperti sastera kitab dan sastera undang-undang. | SASTERA | Konsep |
| HADIAH BAHASA | HADIAH BAHASA, satu bentuk penghargaan tahunan yang diberikan kepada penulis karya ilmiah dalam bahasa Melayu di Malaysia. Konsep Hadiah Bahasa ditimbulkan dalam kepesatan perkembangan bahasa Melayu sebagai bahasa ilmu. Karya ilmiah yang layak dicalonkan untuk hadiah ini adalah dalam bentuk buku yang telah terbit. Bidang yang digarap meliputi segala bidang ilmiah, baik sains jati mahupun sains kemanusiaan dan kemasyarakatan. | BAHASA | Anugerah/Hadiah |
| TAYMUR, MAHMUD AHMAD | Taymur, Mahmud Ahmad (1312–1393 H./1894– 1973 M.), ahli sastera dan penulis novel Mesir moden dari kalangan keluarga sarjana dan sasterawan. Ini kerana ayahnya, Ahmad Taymur Basya adalah seorang pencinta bahasa dan ilmu-ilmu bahasa Arab. | UMUM | |
| KITAB AL-NAWADIR | Kitab al-Nawadir ialah sebuah karya dalam ilmu bahasa yang dikarang oleh Abu Zayd al- Ansariy (meninggal dunia 215 H/830 M), iaitu kitab tertua yang sampai kepada kita. Isi kandungannya adalah tentang al-Nawadir (perkataan yang jarang didengar). Ia juga mengandungi lafaz-lafaz gharib (ganjil) yang jarang digunakan dalam gaya bahasa praktis. | UMUM | |
| FONOLOGI | Fonologi ialah cabang linguistik yang mengkaji fonem (bunyi bahasa) dalam sistem sesuatu bahasa. Bunyi bahasa yang dinamakan fon, mempunya dua representasi, iaitu representasi fonetik dan representasi fonemik. | BAHASA | Disiplin Ilmu |
| ILMU TILIK TAPAK TANGAN | Ilmu tilik tapak tangan ialah amalan
meramalkan nasib dengan menilik garisan dan
tanda-tanda pada tapak tangan manusia. Ilmu tilik
tapak tangan, yang kadang-kadang dikenali sebagai
chiromancy dalam bahasa Inggeris, mungkin
bermula di India purba. | UMUM | Umum |
| KUTTAB, AL- | Kuttab, al- ialah istilah yang digunakan di dunia Arab, merujuk kepada dua jenis pendidikan asasi bagi kanak-kanak. Pertama, ia merujuk kepada pendidikan kanak-kanak tentang ilmu-ilmu Islam seperti al-Qur’an, hadis, fiqah dan lain-lain, termasuk juga pendidikan asas bahasa Arab, yang meliputi kaedah-kaedah, tulisan, bacaan, syair dan sebahagian daripada ilmu hisab kepada kanak-kanak. Semua tempat belajar ini dinamakan sama ada dengan nama al-Kuttab, al-Maktab atau al- Khulwah. | UMUM | |