Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ber.kan.cing] | برکانچيڠ

Definisi : 1. memakai kancing; 2. berkunci dgn kancing: pintu yg tak ~ itu kutolak; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ber.kan.cing] | برکانچيڠ

Definisi : 1 memakai kancing. 2 berkunci dgn kancing. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
 
kancing (kata nama)
1. Dalam konteks baju
bersinonim dengan butang, gancu, kafling, pin, zip,

2. Dalam konteks pintu
bersinonim dengan belan, selak, pengancing,

Kata Terbitan : berkancing, mengancingkan, terkancing,

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (8)

Kamus Bahasa Inggeris (1)

Ensiklopedia (2)

Pantun (3)

Perkhidmatan +

Puisi
 

Tetak buluh berdecing-decing,
     Anak kala di dalamnya;
Sepuluh pintu berkancing,
     Anak dara di dalamnya.


Lihat selanjutnya...(3)

Ensiklopedia

TajukSinopsisBidangKlasifikasi
CEONGSAM

Ceongsam, pakaian tradisional wanita Cina. Pakaian ini merupakan baju labuh sendat berkolar tegak, berkancing di bahagian kanan hadapan baju, berlengan panjang, pendek atau tanpa lengan, dan berbelah di kedua-dua hujung baju.

KESENIANArtifak/Mentifak
BAJU PAHANG

Baju Pahang ialah baju wanita yang labuh, longgar, berkolar tegak, berpesak, berkancing di bahagian leher dan berlengan panjang.

KESENIANArtifak/Mentifak

Kembali ke atas



© 2017 Hak Cipta Terpelihara - Dewan Bahasa dan Pustaka.
Paparan terbaik Google Chrome versi 58 ke atas, dengan resolusi skrin 1280x1024.
PENAFIAN : Dewan Bahasa dan Pustaka tidak akan bertanggungjawab bagi sebarang kehilangan dan kerugian yang disebabkan oleh penggunaan maklumat yang diperoleh dari laman ini.