Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[éng.sél] | ايڠسيل

Definisi : (éngsél) 1. sj sendi besi yg menyambungkan daun pintu (tingkap dll) dgn jenangnya dll (sehingga daun pintu dll boleh dibuka tutup); 2. alat pengubah arah rel (pd jalan kereta api), wisel; berengsel ada engselnya, bersendi: tengkorak itu melekat spt ~ pd tulang belakang. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[éng.sél] | ايڠسيل

Definisi : /éngsél/ sendi besi yg menyambungkan daun pintu (tingkap dll) pd jenang supaya dpt dibuka dan ditutup. ~ muka tumpu engsel yg terdiri drpd dua daun atau bebibir yg dpt dilipat (biasanya digunakan pd perabot). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata engsel


Ensiklopedia

TajukSinopsisBidangKlasifikasi
SARUNG TANGAN BESI

Sarung tangan besi ialah sarung tangan kulit

yang disaluti plat keluli, dan dipakai oleh sateria

Zaman Pertengahan sebagai sebahagian daripada

baju besi mereka. Sarung tangan besi yang awal

diperbuat daripada baju rantai (cincin logam yang

bersambung antara satu dengan yang lain).

Kemudian, sarung tangan besi mempunyai engsel

untuk memudahkan pergerakan. Sarung tangan

besi digunakan sehingga tahun 1600-an.

UMUM 

Kembali ke atas