Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[ke.bo.do.han] | کبودهن

Definisi : 1. perihal bodoh, kebebalan, kedunguan, ketololan; 2. Jk kesalahan, kekeliruan; (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[ke.bo.do.han] | کبودهن

Definisi : sifat atau keadaan bodoh; kedunguan: Beliau tertawa memikirkan ~ Pak Kaduk yg mudik ke hulu ketika air surut. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata kebodohan

Peribahasa

Menari yang tak pandai,
     dikatakan lantai nan terjungkit.

Bermaksud :

Tidak mahu mengaku akan kebodohan sendiri.

 

Lihat selanjutnya...(2)


Ensiklopedia

TajukSinopsisBidangKlasifikasi
POPE, ALEXANDER

Pope, Alexander (1688–1744) ialah penyair

Inggeris yang terulung pada awal tahun 1700-an.

Satira puisinya yang dianggap sangat indah

mencemuh pelbagai bentuk kebodohan manusia.

Karyanya yang lucu tetapi penuh sindiran

menjadikannya penulis yang paling digeruni di

England pada zamannya.

UMUM 

Kembali ke atas