Perang gerila ialah perang oleh kumpulan pejuang yang berkeliaran dan menyeksa musuh melalui serang hendap, penyerbuan mendadak, dan serangan skala kecil yang lain. Gerila mungkin tersusun, tetapi mereka biasanya berjuang dalam kumpulan kecil. Mereka biasanya beroperasi di belakang barisan musuh dan menggunakan taktik hentam-dan-lari dan sabotaj untuk mengejutkan dan menyeksa musuh. Mereka mengambil kesempatan atas ciri-ciri kawasan semula jadi — seperti hutan, bukit, tasik, dan sungai — kepada bersembunyi dan melancarkan serangan. Apabila keganasan dilancarkan di kawasan bandar, operasi sedemikian biasanya dikenali sebagai “Keganasan Bandar”. Mereka melakukan pengeboman, penculikan, dan tindakan ganas yang lain. Gerila kadang-kadang dikenali juga sebagai <i> pejuang bawah tanah i> atau <i> penentang i> , atau <i> partisan i> . Taktik gerila biasanya digunakan oleh kumpulan yang terhad sumbernya untuk menentang musuh yang lebih hebat dari segi kuasa dan kekuatan. Perkataan gerila bermaksud <i> perang kecil i> dalam bahasa Sepanyol dan pertama kali digunakan semasa Perang Semenanjung Napoleon (1808–1814). |