Sinar ultraungu ialah bentuk cahaya yang tidak

boleh dilihat dengan mata kasar, yang terletak

betul-betul melepasi penghujung warna ungu

kebiruan dalam spektrum cahaya tampak.

Matahari ialah sumber semula jadi utama sinar

ultraungu. Kilat, atau sebarang percikan elektrik

yang lain di udara juga mengeluarkan sinar

ultraungu. Sinar ini boleh dihasilkan secara tiruan

dengan melalukan arus elektrik melalui satu gas

atau wap seperti wap merkuri. Sinar ultraungu

boleh menyebabkan selaran matahari.

Pendedahan yang berlebihan terhadap sinar ini

boleh menyebabkan kanser kulit. Sinar ultraungu

juga memusnahkan organisma yang berbahaya

dan mempunyai manfaat yang lain.

Schuster, Sir Arthur (1851–1934) ialah ahli fizik

yang menyumbang terhadap penemuan elektron.

Dia mencadangkan bahawa kuasa pengaliran di

atmosfera atas bumi disebabkan oleh sinar

ultraungu dari matahari. Dia adalah profesor di

Manchester University, England, tempat dia

membina sebuah makmal. Schuster lahir di

Frankfurt am Main di Jerman, tetapi berhijrah ke

Manchester, England semasa berumur 19 tahun.

Pada mulanya dia menceburi bidang perniagaan,

tetapi kemudiannya beralih kepada bidang sains

yang dipelajarinya di Owens College, Manchester,

dan di University of Heidelberg, Jerman.

Optik ialah cabang fizik dan kejuruteraan yang

berkenaan dengan sifat-sifat cahaya. Ia

menerangkan bagaimana cahaya dihasilkan,

bagaimana cahaya dihantar, dan bagaimana

cahaya boleh dikesan, diukur, dan digunakan.

Optik termasuklah kajian tentang cahaya nampak

dan sinar inframerah dan ultraungu, yang kedua-

duanya tidak boleh dilihat.

Cahaya hitam, dikenali juga sebagai cahaya ultraungu. Cahaya ini ditemui pertama kali oleh ahli fizik Jerman bernama Johann Wilhelm Ritter pada tahun 1801.