[ca.pu/] | چاڤوق

Definisi : 1. tompok(-tompok) pd sesuatu per­mukaan (spt pd kulit muka, kain, dll), borek; 2. = bercapuk(-capuk) mempunyai (banyak) capuk; bercapuk, bercapuk-capuk mempunyai atau menampakkan (banyak) capuk (bkn ku­lit dll), bertanda capuk (bkn kulit, kain, dll): mukanya bercapuk-capuk akibat sesuatu penyakit kulit; beberapa helai pakaian lembap yg ditimbunkan sahaja semalaman itu ~ di beberapa tempat; mencapukkan menjadikan bercapuk atau bercapuk-capuk: dia ~ kertas putih dgn cat air. (Kamus Dewan Edisi Keempat)