[ga.gang] | ݢاݢڠ
Definisi : 1. tangkai (bunga, gayung, dll), hulu (keris, tombak, dll); 2. Mn pucuk ranting atau batang pokok yg melata (melilit), sulur; ~ pena batang pena; ~ senapang (telefon) pemegang senapang; ~ telefon pemegang telefon; spt sirih pulang ke ~nya prb orang yg kembali kpd asalnya;menggagang mempunyai sulur. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[ga.gang] | ݢاݢڠ
Definisi : 1 bahagian pangkal daun, buah atau bunga yg tidak berteras dan melekat pd ranting atau pd batang pokok; tangkai. 2 batang tumbuh-tumbuhan yg menjalar atau melilit, spt batang sirih. 3 bahagian drpd sesuatu yg dipegang apabila menggunakannya: ~ keris hulu keris; ~ pena batang pena; ~ telefon bahagian pd telefon yg dipegang apabila bercakap (semasa menelefon). (Kamus Pelajar Edisi Kedua)