| Subuh-subuh orang memindang, Supaya dapat pegi ke sawah; Sungguh-sungguh abang meminang, Supaya cepat kita menikah. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |
| Subuh-subuh orang mengaji, Supaya banyak dapat pahala; Sungguh-sungguh abang berjanji, Supaya tidak mendapat bala. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |
| Mengapa takut sembahyang subuh, Subuh datang sembahyang ditegakkan; Mengapa takut menentang musuh, Musuh datang pantang dielakkan. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Petalangan |
| Untuk apa pergi petang, Supaya pulang subuh-subuh; Untuk apa berlaki bujang, Supaya senang disuruh-suruh. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Jenaka |
| Subuh gelap orang ke ladang, Menjenguk padi sedang berbuah; Sungguhpun kerap abang memandang, Untuk berjanji terkalang lidah. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |
| Beduk subuh sudah berbunyi, Tanda waktu sudahlah masuk; Duduk berpeluh hamba menanti, Dinda tak malm menyuruh duduk. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |
| Azan subuh menyeru solat, Orang berduyun pergi ke surau; Badanku lumpuh menunggu surat, Abang bertahun pergi merantau. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |
| Waktu subuh orang pun azan, Sesudah azan tegak sembahyang; Baju lusuh hutang sebeban, Malulah badan hendak meminang. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Jenaka |
| Waktu subuh orang terjaga, Sudah solat pergi berburu; Malu sungguh abang ke sana, Kukirim surat ganti tubuhku. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |
| Fajar subuh sudahlah terbit, Tanda hari menjelang siang; Terbakar tubuh dadaku sakit, Adinda kini dipinang orang. | Khazanah Pantun Melayu Riau | Kasih Sayang/Cinta |