[ter.gi.git] | ترݢيݢيت

Definisi : 1. telah digigit; 2. boleh digigit; 3. tidak sengaja digigit; ~ lidah a) tidak bermalu, tidak menghiraukan kecaman (celaan) orang; b) tidak berani bercakap terus terang (kerana terhutang budi dll); (Kamus Dewan Edisi Keempat)