Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[tung.sten] | توڠستن

Definisi : (Kim) sj unsur logam yg keras, berwarna kelabu, dan digunakan utk membuat aloi, filamen lampu elektrik, dll. (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[tung.sten] | توڠستن

Definisi : logam yg keras berwarna ke­­labu dan banyak digunakan utk membuat pancalogam, filamen lampu dll. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata tungsten

Juga ditemukan dalam:

Kamus Bahasa Melayu (10)

Kamus Bahasa Inggeris (1)

Istilah MABBIM (8)

Istilah Bahasa Melayu (60)

Kamus Sains (1)

Ensiklopedia (4)

Buku (2)

Perkhidmatan +


Istilah Bahasa Melayu

Istilah SumberIstilah SasarBidangSubbidangHuraian
tungstentungstenTeknikElektrikLogam keras yang mempunyai titik lebur tinggi, lebih kurang 2000∞C. Oleh itu, tungsten sesuai digunakan sebagai filamen lampu.
tungstentungstenKimiaTiadaUnsur logam peralihan dalam kumpulan VIB (atau 6) jadual berkala, simbol W, nombor atom 74, berat atom 183.85, nombor pengoksidaan +4, +5 dan +6, takat lebur 3410°C, takat didih 5660°C, berbentuk pepejal keras, berwarna kelabu, larut di dalam campuran asid nitrik dan asid hidrofluorik, pengalir elektrik yang baik, tahan kakis (kecuali terhadap air laut), dan terdapat lima isotop yang stabil. Sumber semula jadi tungsten ialah bijih wolframit. Unsur ini diperoleh daripada penurunan asid tungstik dengan hidrogen. Tungsten digunakan untuk membuat filamen lampu mentol, radas kimia, ferotungsten dan aloi. Sin. wolfram.
tungstentungstenGeografiTiadaTiada
tungstentungstenPerubatanTiadaTiada
tungstentungstenKimiaTiadaTiada
tungstentungstenPerubatanTiadaTiada
tungstentungstenKejuruteraanTiadaTiada
tungstentungstenKimiaTiadaTiada
tungstentungstenKejuruteraanTiadaUnsur logam bersimbol W dan bernombor atom 74.
tungsten carbidetungsten karbidaKejuruteraanTiadaSebatian tungsten dan karbon yang sangat keras.
123456

Kembali ke atas