| undang | [un.dAN] | kata nama | 1. penghulu atau raja dalam luaknya. | | | |
| mongolokai | [m.N.l.kAj] | kata kerja | 1. melerai, menyelesaikan. | Ndak mongolokai pokaro tu, ndaklah pangge sumo yang tolibat. | | Hendak menyelesaikan perkara itu, hendaklah dipanggil semua yang terlibat. |
| jonak | [dZ.nA/] | kata kerja | 1. tegak, ligat. | Gaseng yang jonak tu lamo pusinge. | [gA.seN jAN dZ.nA/ tu lA.m pu.siN.E] | Gasing yang ligat itu lama pusingnya. |
| meong | [mEN] | kata adjektif | 1. mudah merajuk. | Tak boleh togo siket, meong la deh. | [tA/ b.leh to.go si.ket mEN lA dEh] | Tak boleh tegur sedikit, merajuklah dia. |
| jobo | [dZ.b] | kata adjektif | 1. megah. | Dio jobo bilo dapek numbo satu. | [di.j dZ.b bi.l dA.pE/ num.b sA.tu] | Dia megah bila dapat nombor satu. |
| lancap | [lAn.tSAp] | kata kerja | 1. asah, mengasah. | Kau lancap parang tu, bia sampai tajam. | [kAw lAn.tSAp pA.ÄAN tu biA sAm.pAj tA.dZAm] | Kau asah parang itu, biar sampai tajam. |
| tuyong | [tu.joN] | kata kerja | 1. tambah. | Tuyung ae dalam taka tu, bia ponoh. | [tu.joN AE dA.lAm tA.kA tu biA p.nh] | Tambah air dalam takar itu, biar penuh. |
| boleng | [b.lEN] | kata adjektif | 1. tiada sesuatu di atasnya (bukit yang tidak tumbuh apa-apa), gondol. | Bukit tu boleng bilo utane ditobang. | [bu.kit tu b.lEN bi.l u.tAn.E di.t.bAN] | Bukit itu tiada sesuatu bila hutannya ditebang. |
| tuyong | [tu.joN] | kata kerja | 2. tumbuk. | Tukang ubek tu kono tuyung dek orang ramai. | [tu.kAN u.bE/ tu k.n dE/ .ÄAN ÄA.mAj] | Tukang ubat itu kena pukul oleh orang ramai. |
| rewai | [ÄE.wAj] | kata kerja | 1. memukul menggunakan sesuatu yang panjang seperti rotan, galah, kayu dan lain-lain. | Apo dibiaan ayam tu, rewai la siket. | [A.p di.bi.jA.An A.jAm tu ÄE.wAj lA si.ket] | Apa dibiarkan ayam itu, rewailah sedikit. |