bokiak II | [b.ki.jA/] | kata kerja | melekat atau tidak berenggang; mongiak. | Budak ni tak bokiak kek omake sojak tadi, nak buek kojo pon tak buleh. | [bu.dA/ ni tA/ b.ki.jA/ kE/ .mA/.E s.dZA/ tA.di nA/ bu.wE/ k.dZ pon tA/ bu.leh] | Budak ini tidak berenggang dengan emaknya sejak tadi, hendak membuat kerja pun tidak boleh. |
kobok II | [k.b/] | kata kerja | mengambil sesuatu dalam bekas menggunakan tangan, celup, cekuh; kerobong. | Tak payah bosonduk do, den kobok yo nasik dalam piyuk tu. | [tA/ pA.jAh b.sn.du/ d dEn k.b/ j nA.se/ dA.lAm pi.ju/ tu] | Tidak payah bersenduk, saya kerobong saja nasi dalam periuk itu. |
uca II | [u.tSA] | kata kerja | cuba-cuba. | Sobolum den lompek, den uca dulu. | [s.b.lum dEn lm.pE/ dEn u.tSA du.lu] | Sebelum saya lompat, saya cuba-cuba dulu. |
lunyah II | [lu.øAh] | kata adjektif | lecak, becak. | Tompek boae tu abis lunyah kono pijak. | [tm.pE/ b.AE tu A.beh lu.øAh k.n pi.dZA/] | Tempat berair itu habis lecak, kena pihak. |
biring II | [bi.ÄiN] | kata adjektif | berkenaan kuih yang dalam keadaan tidak melekat, tidak bercampur. | Pandai bona omak buek kue lapeh tu tak bobiring lapehe. | [pAn.dAj b.nA .mA/ bu.wE/ kuE lA.pEh tu tA/ b.bi.ÄiN lA.pEh.E] | Pandai sungguh emak buat kuih lapis sehingga tidak melekat antara lapisnya. |