lancap | [lAn.tSAp] | kata kerja | 1. asah, mengasah. | Kau lancap parang tu, bia sampai tajam. | [kAw lAn.tSAp pA.ÄAN tu biA sAm.pAj tA.dZAm] | Kau asah parang itu, biar sampai tajam. |
ubeh-ubeh | [u.bEh u.bEh] | kata adjektif | berkenaan percakapan yang terang-terang, jelas. | Cakaplah ubeh-ubeh, bia orang paham. | [tSA.kAp.lAh u.bEh-u.bEh biA .ÄAN pA.hAm] | Cakaplah terang-terang, biar orang faham. |
tuyong | [tu.joN] | kata kerja | 1. tambah. | Tuyung ae dalam taka tu, bia ponoh. | [tu.joN AE dA.lAm tA.kA tu biA p.nh] | Tambah air dalam takar itu, biar penuh. |
jekah | [dZE.kAh] | kata kerja | alihkan, anjakkan. | Tolong jekah sojadah tu bia topat ko kiblat. | [t.lN dZE.kAh s.dZA.dAh tu biA t.pAt k kib.lAt] | Tolong anjakkan sejadah itu, biar tepat ke kiblat. |
tengko | [tEN.k] | kata kerja | memukul sarang lebah dengan andang. | Tengko dulu sarang lobah tu, bia lari induke. | [tEN.k du.lu sA.ÄAN l.bAh tu biA lA.Äi in.du/.E] | Pukul dulu sarang lebah itu biar lari induknya. |
sede II | [sE.dE] | kata kerja | biar, terdedah. | Kau sedean duet tu kek situ, kang disapu kaum. | [kAw sE.dE.An du.wEt tu kE/ si.tu kAN di.sA.pu dE/ kAum] | Kau biarkan duit itu di situ, kang diambil orang. |
rahang | [ÄA.hAN] | kata nama | lubuk tidak berair tempat buaya tinggal atau menyimpan mangsanya. | Rahang tu makoe tompek buayo simpan tangkapane yang idup bia busuk kato Pawang Mael. | [ÄA.hAN tu mA.k.E tm.pE/ buA.j sim.pAn tAN.kA.pAn.E jAN i.dup bi.jA bu.su/ kA.t pA.wAN mA/.El] | Rahang itu maknanya tempat buaya menyimpan tangkapannya yang hidup biar jadi busuk kata Pawang Mail. |