| torombu-ombu | [t.Äm.bu m.bu] | kata kerja | berpinar-pinar. | Abang topisat-pisat bangun tido, dio torombu-ombu bojalan kek bilek. | [A.bAN t.pi.sAt pi.sAt bA.Nun ti.do di.j t.Äm.bu m.bu b.dZA.lAn kE/ bi.le/] | Abang mamai bangun tidur, dia berpinar-pinar berjalan ke bilik air. |
| giung | [gi.juN] | kata kerja | menyampuk (percakapan orang lain). | Budak-budak jangan giung, bilo orang tuo sodang bocakap. | [bu.dA/.bu.dA/ dZA.NAn giuN bi.l .ÄAN tu.w b.tSA.kAp] | Budak-budak jangan menyampuk, bila orang tua bercakap. |
| konye | [k.øE] | kata kerja | kunyah. | Budak-budak suko konye gulo-gulo gotah, lopeh tu digolombonge, molotup, dikonye lai. | [bu.dA/.bu.dA/ su.k k.øE gu.l gu.l g.tAh l.pEh tu di.g.lm.bN.E m.l.tup di.k.øE lAi:] | Budak-budak suka kunyah gula-gula getah, lepas itu digelombongkannya, meletup, dikunyah lagi. |
| tompong | [tm.poN] | kata nama | galah bercabang untuk menolak perahu, rakit dan lain-lain. | Dio gunoan tompong buluh, buek nolak perau ko ae. | [di.j gu.n.An tm.puN bu.luh bu.wE/ n.lA/ p«.ÄAw k Ae] | Dia menggunakan galah bercabang daripad abuluh buat menolak perahu ke air. |
| kobudian | [k.bu.di.jAn] | [k.bu.di.jAn] | terhutang budi; komulan. | Den kobudian dongan cekgu Husin kerano diolah monolong monyokolahan anak ese dulu. | [dEn k.bu.di.jAn d.NAn tSE/.gu u.sEn k«.ÄA.n di.j m.n.lN m.ø.k.lAh.An A.nA/ E.sE du.lu] | Saya terhutang budi dengan Cikgu Husin kerana dialah menolong menyekolahkan anak saya dahulu. |
| loncong | [ln.tSN] | kata adjektif | kosong, tiada lagi, habis. | Tadi ponoh bako tu dek buah-buahan, ni dah loncong. | [tA.di p.nh bA.k tu dE/ bu.wAh.bu.wAh.An ni dAh ln.tSN] | Tadi bakul itu penuh dengan buah-buahan, kini bakul sudah kosong. |
| bangkai | [bAN.kAj] | kata nama | kata kesat yang diucapkan kerana marah atau geram. | Huh, apo bangkaie kau ni, kojo tu pon tak buleh buek! | [huh A.p bAN.kAj.E kAw ni k.dZ tu pon tA/ bu.leh bu.wE/] | Heh, apa bangkainya kau ini, kerja yang itu pun tidak boleh buat |
| montubu | [mn.tu.bu] | kata kerja | cabut lari. | Mano montubue bobudak tu, sorang pon tak nampak muka idunge. | [mA.n mn.tu.bu.E b.bu.dA/ tu s.ÄAN pon tA/ nAm.pA/ mu.k i.duN.E] | Ke mana cabut lari budak-budak itu, seorang pun tidak nampak muka hidungnya. |
| kata kerja | [m.øm.bu.ÄEh] | kata kerja | bertaburan. | Kekabu monyobureh kolua dari banta nang kuyak tu. | [k.kA.bu m.øm.bu.ÄEh k.luA dA.Äi bAn.tA nAN ku.jA/ tu] | Kekabu bertaburan keluar dari bantal yang koyak itu. |
| robu | [Ä.bu] | kata adjektif | kembang, naik. | Kue apam yang omak buek tu elok robue. | [kuE A.pAm jAN .mA/ bu.wE/ tu E.l/ Ä.bu.E] | Kuih apam yang emak buat itu elok kembangnya. |