Maklumat Kata

Kamus Bahasa Melayu


[cu.cu] | چوچو

Definisi : keturunan peringkat kedua (iaitu sepe­ringkat selepas anak), anak kpd anak seseorang; ~ Adam manusia; ~-cicit = anak ~ keturunan; bercucu mempunyai cucu; ~-cicit mempun­yai cucu dan cicit (mempunyai keturunan); beranak ~ mempunyai anak yg kemudiannya beranak pula (mempunyai keturunan). (Kamus Dewan Edisi Keempat)

[cu.cu] | چوچو

Definisi : anak kpd anak; keturunan peringkat yg kedua. ~ Adam manusia. anak ~ keturunan. bercucu mempunyai cucu: beranak ~ mempunyai anak yg kemudiannya ada anak pula. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)
Tesaurus
Tiada maklumat tesaurus untuk kata cucu

Puisi
 

Al-Hassani wal Hussain,
     Wahai cucu Rasulullah;
Wafat Hassan tinggal Hussain,
     Hassan/Hussain Wafat perang sabillullah.


Lihat selanjutnya...(5)

Glosari Dialek Negeri Sembilan

EntriFonetikKelas KataMaknaAyat DialekSebutan DialekMaksud Ayat
mongelat[m.NE.lAt]kata namatanda-tanda mengandung, demam kerana tanda-tanda mengandung.Monantue dah mula mongelat, tak lamo lai dapek lah cucu.[m.nAn.tu.E dAh mu.l m.NE.lAt tA/ lA.m lAi: dA.pE/ lAh tSu.tSu]Menantunya sudah mula menunjukkan tanda-tanda mengandung, tidak lama lagi dapatlah cucu.
ndek[ndE/]kata namapanggilan timangan kepada cucu, sayang; onde.   
ondet[n.dEt]kata namapanggilan timangan kepada cucu, sayang; ndek.   

Kembali ke atas