| jongkeh II | [dZN.keh] | kata adjektif | keras, kaku. | Dio mati jongkeh sorang diri kek rumah. | [di.j mA.ti dZN.keh s.ÄAN di.Äi kE/ Äu.mAh] | Dia mati keras seorang diri di rumah. |
| mereban II | [m«.ÄE.bAn] | kata adjektif | berkenaan pakaian yang labuh. | Jubah dio mereban, susah dio nak jalan. | [dZu.bAh di.j m«.ÄE.bAn su.sAh di nA/ dZA.lAn] | Jubah dia labuh sangat, susah dia hendak jalan. |
| sede II | [sE.dE] | kata kerja | biar, terdedah. | Kau sedean duet tu kek situ, kang disapu kaum. | [kAw sE.dE.An du.wEt tu kE/ si.tu kAN di.sA.pu dE/ kAum] | Kau biarkan duit itu di situ, kang diambil orang. |
| motan II | [m.tAn] | kata kerja | penting, utama. | Pokaro-pokaro motan usah disede-sedekan. | [p.kA.Ä.p.kA.Ä m.tAn u.sAh di.sE.dE.sE.dE.kAn] | Perkara-perkara penting jangan dimudah-mudahkan. |
| bokiak II | [b.ki.jA/] | kata kerja | melekat atau tidak berenggang; mongiak. | Budak ni tak bokiak kek omake sojak tadi, nak buek kojo pon tak buleh. | [bu.dA/ ni tA/ b.ki.jA/ kE/ .mA/.E s.dZA/ tA.di nA/ bu.wE/ k.dZ pon tA/ bu.leh] | Budak ini tidak berenggang dengan emaknya sejak tadi, hendak membuat kerja pun tidak boleh. |