[du.sun] | دوسون
Definisi : 1. kampung yg terpencil, dukuh; orang ~ orang kampung (desa); 2. kebun buah-buahan: ~ yg sudah tua tidak lagi dapat mengeluarkan hasil yg memuaskan; berfikiran ~nya itu alam ini, belalang disangkakan helang prb orang yg terlalu sempit (terhad) pengetahuannya; jikalau kerana sebuah ~ maka binasa negeri, haruslah ~ itu dibuangkan prb orang yg menyebabkan kacau-bilau di sesuatu tempat haruslah dinyahkan; berdusun mempunyai dusun (buah-buahan); pedusunan kawasan dusun, kumpulan dusun. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[du.sun] | دوسون
Definisi : suku kaum di Sabah. (Kamus Dewan Edisi Keempat)
[du.sun] | دوسون
Definisi : 1 kampung yg jauh dr pekan: Saya tinggal di ~ dekat Ulu Kelantan. 2 kebun buah-buahan: Di ~ bapa saya, ada banyak pokok durian dan pokok manggis. pedusunan kawasan atau daerah dusun. (Kamus Pelajar Edisi Kedua)