lukuih I | [lu.kuih] | kata kerja | bertungkus lumus. | Orang-orang ponanggah lukuih bokojo kek dapo sobab totamue ramai. | [.ÄAN..ÄAN p.nAN.gAh lu.kuih b.k.dZ kE/ dA.po s.bAb t.tA.mu.E ÄA.mAj] | Orang-orang penanggah bertungkus lumus bekerja di dapur kerana tetamunya ramai. |
diulumbai | [di.u.lum.bAj] | kata kerja | dihasut. | Dio tu, tak boleh nengok orang sonang, diulumbainyo orang tu, hinggo pocah bolah. | [di.j tu tA/ b.leh nE.N/ .ÄAN s.nAN di.u.lum.bAj.ø .ÄAN tu hiN.g p.tSAh b.lAh] | Dia itu, tidak boleh menengok orang senang, dihasutnya orang itu, hingga pecah belah. |
lepoh-lepah | [lE.ph.lE.pAh] | kata adjektif | penat. | Dah lepoh-lepah rasoe menolong kek orang di panonggahan orang kawen tu. | [dAh lE.ph lE.pAh ÄA.s.E m.n.lN kE/ .ÄAN di.pA.nN.gA.hAn .ÄAN kA.wEn tu] | Sudah penat rasanya menolong di tempat penanggah orang kawin itu. |
sonot | [s.nt] | kata adjektif | berkenaan kepala kura-kura yang terperosok ke dalam. | Orang tu gomok bona lehee sonat yo. | [.ÄAN tu g.m/ b.nA lEhE.E s.nAtò j] | Orang itu gemuk sangat lehernya terperosok ke dalam. |
colek | [tS.lE/] | kata kerja | usik. | Orang tuwo tu pantang kono colek molatah deh. | [.ÄAN tu.w tu pAn.tAN k.n tS.lE/ m.lA.tAh dEh] | Orang tua itu pantang kena usik melatahlah. |
cokau | [tS.kAw] | kata kerja | tangkap. | Ompek orang kono cokau dek poleh malam tadi. | [m.pE/ .ÄAN k.n tS.kAw dE/ p.lEh mA.lAm tA.di] | Empat orang kena tangkap polis malam tadi. |
moronyok | [m.Ä.ø/] | kata adjektif | merajuk. | Orang tuo kok moronyok romane burok bona. | [.ÄAN tu.w k/ m.Ä.ø/ Ä.mAn.E bu.Äo/ b.nA] | Orang tua kalau merajuk mukanya buruk sangat. |
sorau | [s.ÄAw] | kata nama | sial. | Budak puan ni ado soraue, orang ndak, dio tak ndak, dio ndak orang tak ndak. Nak baek, mandian ni bungo tujoh tolago. | [bu.dA/ pu.wAn ni A.d s.ÄAw.E .ÄAN ndA/ di.j tA/ ndA/ di.j ndA/ .ÄAN tA/ ndA/ nA/ bAe/ mAn.di.jAn ni bu.N tu.dZh t.lA.g] | Budak perempuan ini ada sialnya, orang hendak, dia tidak hendak, dia hendak, orang tidak hendak. Hendak baik, mandikan dia bunga tujuh telaga. |
tobosai | [t.b.sAj] | kata kerja | terburai. | Orang tu dilontung dek koreto, tobosai porute. | [.ÄAN tu di.ln.tuN dE/ k.ÄE.t t.b.sAj p.Äut.E] | Orang itu dilanggar kereta, terburai perutnya. |
monureh | [m.nu.ÄEh/] | kata adjektif | sempurna, bijak, pandai. | Orang sumo suko kek dio, sobab kojoe monureh. | [.ÄAN su.m su.k kE/ di.j s.bAb k.dZ.E m.nu.ÄEh] | Orang semua suka kepada dia, sebab kerjanya sempurna. |