diulumbai | [di.u.lum.bAj] | kata kerja | dihasut. | Dio tu, tak boleh nengok orang sonang, diulumbainyo orang tu, hinggo pocah bolah. | [di.j tu tA/ b.leh nE.N/ .ÄAN s.nAN di.u.lum.bAj.ø .ÄAN tu hiN.g p.tSAh b.lAh] | Dia itu, tidak boleh menengok orang senang, dihasutnya orang itu, hingga pecah belah. |
uca II | [u.tSA] | kata kerja | cuba-cuba. | Sobolum den lompek, den uca dulu. | [s.b.lum dEn lm.pE/ dEn u.tSA du.lu] | Sebelum saya lompat, saya cuba-cuba dulu. |
punggo | [puN.go] | kata nama | tunggul atau batang kayu yang masih berbara. | Sobolom morebak, ponggo kayu tu baek dipadaman. | [s.b.lum m.ÄE.bA/ pN.g kA.ju bAE/ di.pA.dAm.An] | Sebelum tunggul kayu yang berbara itu merebak, baik dipadamkan. |
pojo | [p.dZ] | kata adjektif | berkenaan hujan yang berterusan. | Kolumpo, kalu pojo duo tigo ari, naekla ae. | [k.lum.po kA.lu p.dZo du.w ti.g A.Äi nAE/.lA AE] | Kuala Lumpur kalau hujan berterusan dua tiga hari naiklah air. |
dicaeng | [di.tSAeN] | kata kerja | melapah, memotong, menghiris (khusus untuk lembu, kerbau dan kambing). | Dageng bantaian tadi, bolum sekopeng pon dicaeng. | [dA.geN bAn.tA.An tA.di bo.lum s.k.peN pon di.tSAeN] | Daging bantai tadi, belum sekeping pun dipotong. |
bongka | [bN.kA] | kata kerja | bangun dari duduk atau tidur, bangkit. | Dah moninggi ari, dio bolom yo bongka lai. | [dAh m.niN.gi A.Äi di.j b.lum j bN.kA lAi:] | Matahari pagi telah pun tinggi, dia belum juga bangun dari tidur. |
layoh | [lA.joh] | kata adjektif | berkenaan kaki dan tangan yang terlalu penat. | Layuh tangan den monulehe bolum yo siap-siap yo diolek tu. | [lA.juh tA.NAn dEn m.nu.lEh.E b.lum j si.jAp.si.jAp j di.j.lE/ tu] | Penat tangan saya menulisnya belum juga siap-siap dialek itu. |
lareh | [lA.ÄEh] | kata nama | seberkas kayu kecil yang dipasangkan melintang antara lantai semasa membuat ampangan. | Hontak lareh tu kek lantai, sobolum diisi tanah maso buek ompangan. | [hn.tA/ lA.ÄEh tu kE/ lAn.tAj s.b.lum di.i.si tA.nAh mA.s bu.wE/ om.pA.NAn] | Hentak lareh itu di lantai, sebelum bubuh tanah masa membuat empangan. |
monggehet | [mN.gE.hEt] | kata kerja | menggesel, bersentuhan. | Kobau dalam kandang tu, menggehet lumpo kek pintu kandang maso koluwa. | [k.bAw dA.lAm kAn.dAN tu mN.gE.hEt lum.p kE/ pin.tu kAn.dAN mA.s/ k.lu.wA] | Kerbau dalam kandang itu, menggeselkan lumpur di pintu semasa keluar. |
molopai | [m.l.pAj] | kata kerja | meratakan dengan tapak kaki. | Kek sawah tu lulok dah siap, molopai yo bolum. | [kE/ sA.wAh tu lu.l/ dAh si.jAp m.l.pAj j b.lum] | Di sawah itu lulok sudah siap, meratakan saja yang belum. |