enyeh | [E.øEh] | kata adjektif | manja, mengada-ngada. | Enyeh bona dio dongan atuke. | [E.øEh b.nA di.j d.NAn A.to/.E] | Manja benar dia dengan datuknya. |
leweh | [lE.wEh] | kata adjektif | berkenaan bercakap dalam nada manja. | Apo leweh yo bunyie tu? | [A.p lE.wEh j bu.øi.E tu] | Mengapa manja saja bunyinya tu? |
wok | [w/] | kata nama | gelaran manja biasanya bagi kanak-kanak perempuan. | | | |
eleh | [E.lEh] | kata adjektif | cepat menangis. | Adeke tu eleh bona, siket yo usek, dah nangeh. | [A.dE/.E tu E.lEh b.nA, si.ket j u.se/ dAh nA.Neh] | Adiknya itu manja sangat, usik sikit sudah menangis. |
mongujai | [m.Nu.dZAj] | kata kerja | mengagah kanak-kanak kecil. | Omake, goma bona mongujai anake, sok anake kok manjo. | [.mA/.E g.mA b.nA m.Nu.dZAj A.nA/.E s/ A.nA/.E k/ mAn.dZ] | Emaknya, suka benar mengagah anaknya, esok anaknya kan manja. |